Yaşanmamış hatıralar var
İstanbulun göbeginde.
Ah istanbul ah,
Ne çok anılar yaşadım sende,
Ne çok ayrılıklar gördüm,
Ne çok dargınlıklar..
Ne çok acılar çektim,
Sevgim seni yurduna getirdi:
tuzak ev,dilsiz baba,yenik anne...
İşte hepsi bu...
Hayallerini yak,evi ısıt.
Gideceğin en büyük oda arka odan.
İçerden sesleri geliyor annenle babanın,
Devamını Oku
tuzak ev,dilsiz baba,yenik anne...
İşte hepsi bu...
Hayallerini yak,evi ısıt.
Gideceğin en büyük oda arka odan.
İçerden sesleri geliyor annenle babanın,
'İnsan, âlemde hayâl ettiği müddetçe yaşar.'
Ayrılık vavuşmaya dhil ise, yaşanmışlıklar da yaşanmamışlıkları barındırıyor içinde. En güzel 'an'ımız henüz yaşamadığımızdır derim ben de. O nedenledir ki 'henüz yaşanmamış anılarınız olacak İstanbul'da, biliyorsunuz siz de. Okuyunca böyle şeyler geçti içimden, paylaşmak istedim.
Şiirinizde İstanbul u çok güzel anlatmışsınız.tşk.
bırakıp gitmesi o kadar zorki.
Murat Demir
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta