Yasanmamis Gece Şiiri - Omer Faruk

Ilk defa bu kadar korkuyorum geceden.
Sabahi ilk defa bekliyorum bu kadar hasretle.
Bir sigaranin kor isigindan medet bekleyecek kadar vazgecilmis bir gece yasiyorum.

Icim agir geliyor disima.
Butun ruzgarlari icime cekecek kadar nefessiz bir gece yasiyorum; hemde tek basima.

Sanki hersey olu, hersey cansiz.
Bir ses bir nefes ariyorum.
Kipirdasa bir yaprak, ucsa bir sinek.
Dudaklarimdan alnima bir karinca yuruse, yasadigimi anlasam diyorum.
Bir karincanin sesine hasret, bir gece yasiyorum.

Titriyorum alev alev, yuzumde terden okyanuslar.
Dilim, bogazim bir damla suya fahiselik etmeye hazir.
Kuruyor butun yasam bir anda.
Okyanusta bir damla suya muhtac bir gece yasiyorum.

Kapatiyorum korkudan gozlerimi.
Olmayan ellerimi kokluyorum, olmayan burnumla.
Hic olmazsa birsey koksa diyorum, oda olmuyor.
Gozlerin kadar kara ve kokuna hasret bir gece yasiyorum.