Yaşanmamış Düşlerin İzi Yüreğimde

Yaşam su misali…

Şeffaf izler sararken benlikleri, ömür akıp gider yanı başımızdan, yitiririz ne varsa anılarda kalan…

Yaşanmamış düşler iz bırakır içimizde, hangi anıya sığınsa yürek, mengene misali sıkıştırır anılar...

Acı bir tebessüm gelir yerleşir dudaklarımıza, gözler bir iz arar geçmişten. Hangi sayfaya sığınsa yürek kar etmez…

Bir düşe sarılırız, amansız bir kederle örtülür üstümüze gece. Mecalsiz bir bekleyiş başlar kendi sığınaklarımızda. Bir umut ışığı ararız gecenin gözlerinde, çaresiz bir dürtüyle, yıldızlardan medet umar, deli bir yürek… Bir yıldız kaysa…şimdi, şu anda yüreğine dilek düşse, yüreğine ben düşsem…

Tıpkı dar ağacına çaput asmak gibi…Darağacında çaput üstünde bir dilek…Çaputun boynunda yağlı ilmek…

Kendi düşlerimizin celladı oluruz çoğu zaman. Ya geç kalmışızdır hayata, ya da hayat bizi sınamıştır çoktan…

Hiç söylenmemiş bir cümledeki tılsım gibi, içimizdeki ışıltıyla coşarken biz, yeni yüreklerin yelkenlisinde seyrederiz, o yitirilmiş aşkın sonsuzluğunu…

Ne vakit imkansızı düşlesek, esiri oluruz kendi kimsesizliğimizin…

Bir mıh gibi çivilendiğini sansak da biz, zihnimizin dar patikalarında kaybolur sessiz kurulan düşler. Unutulur edilen yeminler…

Yaşam gece misali…

İçimizdeki depremler tarumar ederken ruhumuzu, sessizce geceyi dinleriz. Onarılması güç hasarlarla çıkmak sessiz geceden,
Sessiz, sedasız…

Kabullenmek artçı sarsıntıları ve dimdik durmak… Her yıkımda yeniden doğmak ve inatla dikilmek hayatın karşısında.
Sarılmak yeniden hayata, sarmak yıkıntılar arasında kalmış bir yüreği. Yeniden uçurmak umudun sonsuz maviliğine.
Salıvermek özgürlüğüne.
Yeni bir cesaretle...

Gecem, sınırsız düşlere açılan kapım, benim gizli sığınağım, saklım…

Karanlık örterken tüm yalnızlıkları, yıldızlarla konuşur bu us, şehrin yalnızlığını seyreder uzaklardan. Kalabalık caddelerde ıslık çalar yalnız silüetler. Her köşe başında soğuk bedenler...

Düşünceler kamçılar zihinleri. Onarılması imkansız kırıklarla dolu soğuk bir mezar taşına döner yürek. Firar eder düşler gecemden…İçinde sen olan ne varsa bir bir silinir zihnimden...

Yaşam gün misali…

Seher vakti dilimde bir şiir, şiirin içinde sen, benim içimde sen,
Her gün yeniden, yeniden…

Gülşen ÖNCEL BOSTANCI