az önce tanklar geldi
yıkılan evlerin arasından gördüm
ellerinde kocaman silahları olan
kocaman adamlar geldi.
sapanımla taş attım,
kafaları yarıldı tankların.
bir daha taş attım bir daha...
annem öldü, babamda.
küçüktüm ağladım,sonra büyüdüm,
yine tanklar geldi
peşinden kocaman adamlar
ağabeyimde öldü, ablamda.
ben yine taş attım,
kafaları yarılmadı tankların.
her geçen gün büyüyorum
ve bu ülkede hergün bir yangından söz ediliyor.
ve her geçen gün daha kuvvetli atıyorum taşı sapanımla
ama kafası yarılmıyor tankların
ya tanklar büyüdü
yada ben hiç büyümedim
bu ülkede gelmek için geceyi beklemez ölüm
bir sokak aralığı, bazende bebek beşşiğinde pusudadır.
ayıpta sayılmaz buralarda ölmek.
09.08.2002/Çorum
Birkan DemirciKayıt Tarihi : 8.11.2005 12:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!