Yaşanmamış Çocuklugum Şiiri - İnönü Kolu ...

YAŞANMAMIŞ ÇOCUKLUGUM
Ey benim nankör benligimin belgeseli,
Umutsuz aşklarımın silik şahsiyeti.
Özgür dogup,tutsak düşen tutkularım,
Umutsuz akşamlarımın,amansız sabahlayışları,...
Yamalı kostümlerle süslü bedenimin,
Görüntüsü bozuk aynaları,
Toplumsal baskılarımın paranoyak izleri,
Çocuk gibi çocuk mu ettiniz ki bizleri?
Desinler diye var oluşumun masum onsekizi,
Umutlarımın küllenmesine sebep,
Eken kaçışın babalık saltanatı,
Vay vay vaaaaaaay kimsesiz babam,
Bir damla sudan halk oluşumun,
Yorumsuz mukaddesatı,
Konuksanmasını kanıksayamadıgım,
Kokuşmuş geleneklerin çagdışı mevcudiyeti,
Varoluşun hikmetinde aradıgım şöhreti,
Şanı, kazayı, belayı, varlıgı yoklugu, açlıgı,toklugu,
Kullarına reva gören inkarı imkansız ALLAH'ım,
Dogmuş olmaktan gayri ne günahım vardı ki,
Çilelerle dolu bir hayatın kobayından farksızım ben?
Ruhuma hükmeden istemsiz sefaletin,
Reflex bulguları depreştirirken yüregimi,
Nasıl bir gelecek bekleyebilir ki,
Yarını meçhul gelecegimi?
Aşkların en hükümsüz ruhsatına haiz,
Vermidon sandıgım izdivacın antisosyal yükünü,
Taşırken senelerce omuzlarımda,
Zerre kadar vefa görmedigim,evlilik cüzdanında,
Vesikalık resimden ibaret sevgili yarim.
Ne benden uzak durdun, nede geldin yanıma,
Yirmi yıl ayrı kaldım tak ettin canıma,
Kader dedim gıyabine ne üzdüm seni ne de kırdım,
İzdivacın mukaddesatı adına hayalinle haykırdım,
Kırkında azar derler,insanın genç iken aşkı tadmaış olanlarına,,
Azmadım azıtıldım marifimin marifetiyle bilerek yada bilmeyerek,
Yıllamış şarap oldum senelerce gurbet ellerde gelmeyerek,
Bedelini uçup giden gençligimle ödedigim,
Hala ödenmemiş borç gibi icrası kapıma dayanan,
Haksız iken haklı, borçluyken alacaklı gibi davranan,
İlkmektep üçten terk sevgilim,
Bu canı sana adarım.
Ancak ben ilgilendigin kadarım.
Aaaaaaaah ah bilsen ne haldeyim,
Özgeçmişim berbat,
Gelirim sabit,giderim hareketli,
Ne yazık ki gözyaşlarım bereketli,
Ögretmenlik mesleginin mukaddesatıyla,
Ayakta durmanın sanal ve kandırıkçı tarafıdır avuntum.
Ben ne soy süren zenginligin,
Ben ne soysüren güzelligin,
Sonsuzluga,
Kanat çırpan perisiyim.
Sözde evli ama ne bekar nede dul,kula kul,
Tek aşkı meslegi olmuş,
Yirmiyıl ayrılık çeken,
Hayatı diken,genc yaşta çöken zavallı birisiyim.
Çocuklugumun magduriyeti başka,
Varlıgı sahte,Görkemi cılız,
Gelecegi sönük, yönü yoksulluk ve sefalete dönük,
Maddiyatı sıfır,
Dayanagı olmayan tüm olumsuzlukların tam ortasında,
Nüfus sayımında hatırlanmak için var olmuşum belli ki
Ülkemin beşeri cografyasında.
Kaybolan çocuklugumun müsebbipi,
Bastırılmış duygularım,
Susturulmuş söylencelerim.
Horlanmış eglencelerim.
Zorlanmış nafakalarım.
Çocuklugumun çocuksu avuntularına,
Yoklarla yanıt veren sevgili babam,
Önce cocuklugumu katledip akabinde sende kayboldun ya,
Aşk olsun baba aşkolsun sana,
Demek ki adam olmak baba gerek ana gerekmiş insana,
ALLAH RAHMET EYLESİN BABAM NE DİYEYİM sana