İşitin! Sözlerim yaşanmamış aşklara.
Neydi masalsı aşklardan beni uzak kılan?
Her defasında acı, üzüntü, buhran…
Kaçamadım!
Aşktan, sevgiden, gözlerinden…
Evet belki yaşanmadı,
Ben içimde büyüttüm bu aşkı.
İçimde yarattım bu öyküyü…
Bir öykünün içindeyim sanki,
Ama içinde birden fazla son olan.
Yeter artık kapatacağım bu kitabı.
Çünkü bütün sonlar hep kötü bitiyor…
Ben…
Yeni bir öykü istiyorum,
İçinde binlerce son olan
Ama bütün sonları sana çıkan…
Kayıt Tarihi : 18.11.2009 21:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Okuduğum bir öykü tam da benim ir ayrılık zamanıma denk gelmişti ve o öykünün içinde onun da olmasını çok istemiştim
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!