YAŞANMAMIŞ
Deniz vurgunu yalnızlıklardayım
Sende sürgün kaldı yine duygular
Ağrılar damıttı kara geceye
Senden uzaklarda mülteci yüreğim.
Buğulu gözlerden hüzün çaldığım
seni taşıdım usumda sonsuza
Yaşanmamış nasıl derim yaşadım
anlar var aşkına hasret kaldığım
zaten zor saydılar bize yaşamı
birde aşk narında yakma yar teni
bari dağlarıma gömseler beni
şu kaybana şehir yıktı neşemi.
Nisan 2004
Abdullah OralKayıt Tarihi : 14.1.2006 15:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!