Yaşanır mı bu kahırla arkadaş

İnsan göremezmiş çöpü gözünde,
Sıcaklık ararmış ateş közünde,
Hakikati bulamadan özünde,
Gidermiş öteye, sır’la arkadaş.

Büyükler boşuna söylemez sözü,
Dışına vurunca insanın özü,
Ya ak, ya da kara olurmuş yüzü,
Günahlar taşınmaz, tır’la arkadaş.

Başını kaldırıp bakamıyorsan,
Rahmet gibi yağıp akamıyorsan,
Düştüğün yerlerden kalkamıyorsan,
Ellerimi tut da fırla arkadaş.

Söyle ne beklenir böyle gidişten,
Hırıl gürül ve bitmeyen didişten,
Fayda umuyorsan yaptığın işten,
Büyük küçük deme hırla arkadaş.

Bağırıp çağırmak ne işe yarar,
Gerçek dost olanlar yarayı sarar,
Gururuna dokunursa bu karar,
Sözümü unut da zırla arkadaş.

Düzeltirsen güzellikle özünü,
Yalandan korursan eğer sözünü,
Kararmaktan kurtarırsın yüzünü,
Güzel olan bu tavırla arkadaş.

Zarara uğramaz kimse barıştan,
Vazgeçerse kötülükte yarıştan,
Ümidini kesme dosta varıştan,
Yaşanır mı bu kahırla arkadaş?