Gözlerini gözlerime
Kalbini kalbime kazıdım
Sözümü tutmaya alıştım
Sözümden dönemem senden başkasını sevemem
Yanıldım biliyorum,hatamı şimdi anlıyorum
Ama neden son bir şans vermiyorsun
Sevgim su gibi sensiz akmıyor
Senden başkasına bu gönül açılamıyor
Senin tenini senin kokunu
Bi başkasında bulamıyor
Sevgi bu elle tutulmaz gözle görülmez
Yaşanır
Kalbini ve hatta ruhunu sevigiye feda edersin
Bir zaman sonra keşke dersin
Ama o zaman kalpsiz ve ruhsuz bir varlık olursun
İnsanlara karşı acımasız
Hayatı kendine zindan edersin
Sevgini zincir kendini esir görürsün
Ondan ayrılamaz ve başkasının olamazsın
Böylece yaşayan bir ölüden farksızsın
Kayıt Tarihi : 21.6.2008 13:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömür Yıldırım](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/06/21/yasanir-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!