Yaşanılmış bir evin anısına

Mahzun bakışlarının ardında
Anlamlandırdığı herşey parlamakta gözlerinde
Ruhunun en derin köşesinde bile
Umut tohumları saçıldı
Filizlendi bedeninde

Aralanacak yüreği bir gün biliyorum
Parlayacak ay saf denizinde
O zaman görülecek en güzel yakamoz işte

İlişkisiz sanılan birçok şeyle ilişkili
Lanetli saymakta belki çok şeyi
Hoyratça gösterirken sevgisini
Amansız bir sürgün ve esrik çocuklar gibi
Nimetti diyebileceğim on kişiden biri

Özlemli bir yürek
Muazzam bir beden onun ki
Ellerinde mecazdan yoksun bitimsiz bir sıcaklık
Rüzgarda savrulmasa dahada iyi olurdu belki

An ve anı yaşamak en vazgeçemediği
Lale zambak papatya gül sarmış her yerini
İhtiras kurbanı olacak gibi

Yanmakta şimdi iki göz iki çeşme
Umut yeşillenmekte düşüncelerinde
Sabaha karşı uyanıp
Ufukta selam durup
Fikri yaıplarıyla cebelleşmekte