Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
tek kelimeyle harika.paylaştığınız için çok teşekkürler
Dikkat çeken, iz bırakan, çok hoş bir ŞİİR' di.
Yüreğinize sağlık.
selam ve saygılarımla.
Off offf...
İnsana belini doğrultmaz bu şiirler...
Eğilir kalır, düşünür kalır, baka kalır, şaşa kalır.
Hepsinde tebessüm de var. Çok güzel, çok...
' yaşanası insanlar' güzel ve etkileyici bir söyleyiş, kimbilir kaç yaşanası insanı atladığımızın farkında bile oladığımız bu koşturmada, şiirinizin önemli bir farkındalık olduğu ortada. Gönlüze sağlık
yine döktürmüşsünüz...diğer şiirlerinizi de okudum...bu tarz size yakışıyor.
Fahişe Yüreğim
Yüreğim küçük fahişe
Bedenim kutsal rahibe
Ne sevmekten vazgeçer fahişe yanım
Ne sevişmekten bedenim
Ne inkar ederim sevdiklerimi
Ne de pişman olurum seveceklerimden
Ben de sevdim uzaklarda bir çocuk
Fahişe yanıma sığdırdım bedenini
Bedenime sığdırdım yüreğini
Sözünde durmadı dört nala koşan kısrak gönlüm
Bir çift göze
Hayaldeki bir çift söze
Dağların arkasına gömülmüş
Parlak bir yıldızken
Yollarda yoldaşken sönmüş
Sevinirken çoğalmış
Üzülürken azalmış
Bir çocuk
Uzaklarda bir çocuk
En güzel çocuk edasıyla gülümseyen
En inatçı çocuk edasıyla direnen
Dört duvar arasında
Karanlıkta kalmışken ben
Çıkan son silüet
Işıkları kapatırken
Kaderime değil ama
Karanlığa razıyken
Dört duvarıma daldın sen
Bendeki sevdadan geçerken
Bir uğradın
Fahişe yüreğimde konakladın
Sabriye Kavuncu
Yanlarından geçipte görmediğimiz nice insanlar var değilmi? Ellerinize sağlık. Kıymet Sönmez
Bazen dusunuruz,ama her zaman dusunme özelligimizi derinlere daldirmayiz, yuzeyden bakar geceriz.Cunku, isimize böylesi daha cok yariyor, stresten uzak duruyoruz birazda(beni ilgilendirmez) deyip omuz silkeleriz.
Oysa ki, hayatimizin icerisinde gördugumuz her ufak bir hareketlilikte bile, aslinda bizleri ilgilendiren cok önemli ip uclari vardir.Ama, cok gariptir ki bu ip uclari bizim hayatimizda derin yaralara neden olmadan anlayamiyoruz anlamamazliktan geliyoruz.Insan olmak ve insan ile dunyayi guzel yapan özelligimizi unutuyoruz.Cevremizdeki gelismelerden uzak duruyoruz, kayitsiz kalmayi yegliyoruz.
Hayat icerisinde hersey degerlidir, oldugunu unutmamaliyiz yüreklerimiz Insan ligimizi kaybetmemeli.
Sevmeyi, saymayi,paylasmayi borc bilmeliyiz, Insan olmayi Yüceltmeliyiz....
Siirinizde ifade ettiginiz gibi (Degerlerinin) bilinmesi gereken INSAN lar..
Saygilarimla.
zaman zaman bir karınca ya da herhangi bir böcek olmak gerek. her adımda farkında bile olmadan ezip geçtimiz türden.sırtına bidonu bağlamış evine su taşıyan bir kadın,ya da ne nileyim suda bir balık...sıkça hissettiğim bir duygudur bu.dünyanın merkezi olmadığımızı duyumsamak gerek her daim.çok yakın buldum kendime bu yüzden şiirinizin duygusunu.kısaydı biraz belki.merceği biraz daha yakınlaştırsaydınız keşke.onları biraz daha yakından tanısaydık.sohpetlerine kulak misafiri olsaydık mesela azıcık da olsa. çok keyif aldım yine de.tadı damakta kalan bir film gibi.gören gözlerinize sağlık...
hayatı yaşamışlardı,
ama keşke lerle dolu..
Bu şiir ile ilgili 33 tane yorum bulunmakta