Yaşananlar Mazide Kaldı..

Yok aslında farkımız yalan dünyada yerinse gönül bahçemde
Kokardın her mevsim adını bilmediğim nice çiçekler gibi
Alır götürürdün diyardan diyara koynunda tatlı rüyalarla
Sen bir bakarken gözlerime ben orada ölürdüm kömür gözlüm...

Sarhoş ederdi her nefesin dudaklarından dökülen tek cümlede
Çıkartırdın beni baştan yay gibi kaşlarınla bir bakış yeterdi
Konuşmadan otururduk saatlerce diz dize gülüşürdük öylece
Karanlık çökse de kalkmazdık ikimizde tılsım bozulmasın diye..

Ah be bir tanem daldım bak hayallere seni düşünüyorum
Anıyorum bu aralar konuşuyorum sen varsın gibi gölgemle
Kim bilir hangi şehirde belki de evlenip mutlu olmuşsundur
Yahut benim gibi meyhane köşelerinde yok olup gidiyorsundur..

Belki de benim hüsnükuruntumdur unutmuş da olabilirsin
Arkanda bıraktığın serseriyi zaten hatırlanacak ne kaldı ki
Sen yolunu seçmişsin bense kaybolmuşum ne fark eder ki
Yaşananlar mazide kaldı beni ise derin kocaman yara sardı…

Yaz: Mehmet Ali Tuna
24/09/2009