Oysa yaşanan her şey bir soyut hayatta…
Yaşananlar…
Yaşamak için kurgu lazım, yaşamak için düşünce, yaşamak için yaşam vakti…
Yaşamak…ilkel bir kelime, tarihi o kadar eski ki, Ademle Havva’ya denk düşer…
Yaşam dediğimiz süreç, düşüncelerimizin oluşturduğu çok renkli ve güçlü film şeridi diyarı…
Yaşam denilen süreç, hayatı bir başkasına vakfetmek belki…
Çevreye, sevdiğimize, çocuklarımıza…
Neden yaşar insan…?
Neden sever…?
Neden konuşur…?
Neden kızar…?
Hepsi zihnin soyut kurgusu…
Yaşam dediğimiz aslında bir senarist, düşünceler ile beden denilen aktöre oynaması için senaryolar yazan…
Yaşamak ise, alınan rolü başarı ile oynamak…
Kimi dublör, kimi aktör, artist, set işçisi, ışıkçı, yönetmen…
Yaşam, hayat dediğimiz filmin diğer izleyici senaristlerde bıraktığı izler…
Yaşamak demek, bir an meselesi film karesinde bir saniye olan…
Emrah Bekci 2Kayıt Tarihi : 30.10.2013 19:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!