Yaşanan Her Saniye Ömrün Sonuymuş Gibi

Sevilmemek ne zormuş sevilen tarafından,
Yüreği hor görülmüş, tutup atılmış gibi.
İnsan utanır durur kendi itirafından
Sanki artık gönlüne olanlar olmuş gibi.

Ne gecede tad kalır, ne de günlerde lezzet,
Ne içinde bir huzur, ne de kalbinde izzet,
Kalp kendi idamına kendi hükmeder bizzat,
Kurtuluşun tek yolu sanki bir buymuş gibi.

İnsan el-ayak çeker öyle anda dünyadan,
Başlar gözlerde yaşlar damlamaya durmadan,
Yürek yanar kavrulur teselli aramadan,
Yaşanan her saniye ömrün sonuymuş gibi.

Sevilmedikçe yürek çırpınır, isyan eder,
Gurur boşlar her şeyi, olur artık derbeder,
El boşa uzanırken bir ömür boşa gider,
Sevilecek tek insan sadece oymuş gibi.

(ZEYTİNLER ALTINDA isimli Hece Şiirleri 'nden > 81-82/100)