Bir ben varım buralarda eli fenersiz,
Bir ben varım yüreği sessiz.
Üşüyen, donan, sesi buz tutmuş.
Anıları birbirine karışmış, bir köşeye fırlatıp atılmış.
Özlüyorum yaşanmışlıklarımı,
Mutlu olduğum beyaz yalanları.
Menfaatsiz sevgileri, dostlukları, komşulukları.
Özlüyorum beni ben olduğum için seven güzel insanları.
Samimi gelmiyor, bir kağıt parçası üzerine kurulanlar.
Menfaat için yaşanan dostluklar, kavgalar.
Sevilmiyor dünya, yapayalnız...
Neden hep öksüz kalıyor hayaller?
Bir nefret, bir kin uğruna neden batıyor büyük gemiler?
Neden böyle karanlık gökyüzü, neden hep keder?
Bilemem kötü insanların acımasızlığını, umutsuzluğunu,
Sevmeden, sevilmeden koca bir ömür nasıl geçer?
Kayıt Tarihi : 23.5.2014 17:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hayrettin Furkan Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/23/yasanamamis-yasanmisliklar.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)