Yaşanacak bir hayat Şiiri - Mümin Çelebi

Bakmayın dostlar benim saçım sakalım ağardığına
Bir anlam da veremiyorum hayattaki varlığıma
Ağır dön dünya bak peşinde koşmaktan yorulduğuma
Sevgimi hayallerimi mutluluk için topladım kucağıma
Memnun muyum sandınız şu yalan dünyada olduğuma
Inanamam malına varlığına neden küçük ve dar olduğuna
Ben de özgürce yaşamak istiyorum yaşanası nefes alabilecek bir yer bulduğumda ,
Insanlığımı haykırmak istiyorum sevgimin hayallerimin umutlarımın bolluğunda
Biliyorum bunları yaşamak mümkün degil
Insanların bu denli zalımĺığında.
Ben yoruldum hayat artik benim içimde yoksun
Bırak artık şu yakamı nerden inceldiyse o inceldiği yerden kopsun
Felek kırılsın çemberin Lâl olsun konuşan dilin sussun
Gönül bahçende simsiyah açsın renkli güllerim solsun
Dünyada her zaman can dostun olsun
Hayatına neşe huzur heyecan dolsun
Çok açsın gözünü toprak doyursun
Haydı cano geçti vakit zaman doldu
Bir bakalım biz yokken neler oldu

Sen hayatına hiç heyecan kattınmı söyle boş boş etrafına baktınmı
Nasıl bir durum bilir misin derdini anlatmak istersin de cümleler kaybolur aklında geveleyip durursun ağzında düzeltmek istesen de kelimeler karışır, dağılır alfabende bulunan bütün harfler değişir yerleri sesli sessiz hepsi girer bir birine
Bilemezsin ne söylediğini neyi söylemek istediğini dil sürçmesi olur da
Başlarsın kekelemeye tamamlanmaz yarım kalır kelimeler bir de çözülür dizlerinin bağı başlar bacaklar titremeye
Can havliyle çabalarsın istersin bu durumdan bir an önce kurtulmayı
Kalbini sarar bir heyecan hızlanır atışları göğsünden dışarı firlarcasina yanılırsın şaşırırsın düşünürsün ne yapsam da kurtulsam bu makůs kaderinin hilebaz oyunundan durumu idare etmeye çalışırsın ama bilirsin korkunun ecele bir faydası olmadığını işte o an anlarsın hayatın sana ne oyunlar hazırladığını
Yaşadıkça hayatta neler neler görürsün
Türlü dertlerle boğuşurken bir de bakmışsın büyürsün yürürsün
Hayatın meşakatli inişli çıkışlı engebeli dikenli taşlı yollarinda savrulur gidersin
Şu fani dünyanın ne kadar acımasız amansız hırs yalan riya dolu zalimlerin emirleriyle yaşamak olduğunu
Işte o an korku sarar bedenin her bir yanını ürperirsin ne olduğunu bilmediğin bir tedirginlik sarar aklının derinliklerini anlamsız gelir yaşamın bu ilgisiz alakasız boş yere yaşanmış bunca çile ızdırap,
Beyhude harcanmış boşa geçirilmiş onca değerli kıymetli zamanı
alırlar bizi bizden
Yaşanan zorluklar anlaşılır gözlerinden
Oysa ihtiras cümleleri yükselir sözlerinden
Geride kalır bütün yaşanmışlıklar hatıralar
Kaplar gök yüzünü kapkara bulutlar dizilir önüne sıralanmış gecit vermez kocaman dağlar
Bak yine akşam oluyor kaybolup gider
Gecenin karanlığında güneşin sıcaklığı günün ışığı rüzgarın uğultu sessizliği saklanır ulu orta hayallerimin güzelliği
Ayın şavkı yansır bir bir kayar söner yıldızların pırıltıları görünmez olur
bulutlar kalır yağmurun altında ıslanır
Şimşek çakar gök gürler arkasından
Duyulur uğultulu sesler vurur etrafa
Usulca bir duman sarar yayılır dağılır meydanlara uzanır çöker gönüllerin üzerine yüreğinde kopar fırtına beynimde
Olur depremler ruhumda deli dalgalar orda başlar yasaklar bomboş kalmış sokaklar kalabalıklar hakkını saklar

Yine görünmez eder memleketin taşını toprağını her ne kadar özlesen de göremezsin hısım akraba bacı kardeşini
yaşam tarzları değişti artık şartlar yeni

Gönül kırgın bıkmış artık benden
Can huzursuz çıkmak ister bedenden
Hayat uzun ince ibaret bir çizgiden
Katlanmak gerek başka ne gelir elden

Musmutlu olmak için geldik dünyaya
Yaşamak uğruna tutunduk sevdaya
Umutlarımız döndü deniz deryaya
Bedenler yorgun daldık derin uykuya
Ölümün derin sessizliği ulaştı uzaya
Güzellik uykusunda daldık rüyaya
Paylaşıldı gönüller girdim sıraya

Savrulduk dört bir yandan geldik buraya
Ayakta gezerken daldık bir rüyaya
Gönül yorgun dayanamaz bu yaraya
Üst üste geldi dertler girdi sıraya

Ihtiyaç duyduk birazcık heyecana
Toplandık canlarla divanı meydana
Cefa için dünyaya olduk mihmana
Kol kanat gerdik şu pervasız zamana