Ben ise yaşamıyor gibiyim.
Yaşamın sularını coşturan bir rüzgâr olabilirdim.
Dallarında ağacın açan bir çiçek...
Göğün kandiliyle aydınlanan bir yıldız...
Nefes alıp veren toprak; tıpkı su içer gibi insanın
...
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta