Ben ise yaşamıyor gibiyim.
Yaşamın sularını coşturan bir rüzgâr olabilirdim.
Dallarında ağacın açan bir çiçek...
Göğün kandiliyle aydınlanan bir yıldız...
Nefes alıp veren toprak; tıpkı su içer gibi insanın
...
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta