Yaşamıyor Gibi Yaşıyorum Şiiri - Vera Diyar

Ben ise yaşamıyor gibiyim.
Yaşamın sularını coşturan bir rüzgâr olabilirdim.
Dallarında ağacın açan bir çiçek...
Göğün kandiliyle aydınlanan bir yıldız...
Nefes alıp veren toprak; tıpkı su içer gibi insanın
...

Yaşamıyor gibi yaşıyorum.
Sokağımdan usulca geçer dünya.
Telaşsız bir telaşa götürür.
Çilesiz bir çileyi gösterir vitrin camlarında.
Bakar, durur, yürürüm
...

İçimde bir sahra; önünü göremez bir kuyu...
Ardına dönemez bir mehtap...
Saklanır, sarılır; yol alır geceye uyurum
...

Yaşamın kıyısında bir ömür...
Varma derdinden uzak bir yol...
Tenhada yolun ruhuna seslenir; ılık ılık yaş alırım.
Yaşamıyor gibi kâinatı; içime soluyarak içimden içime taşarak yaşarım
...