Yaşamın Yüreğinde Durmak Şiiri - Turgut ...

Yürür ışıklar yol yol
Bir dünya kurulur yollar üstünde
Gökten denize varan güzellik
Toprağın göğsünü kucaklar sıcak sıcak
Sabah olunca açılan pencerelerden giren gün
Aklımızın en güzel yerinde durur
Işıkların pencere boyu yükselişinde
Düden’de başlayan şenlik
Güneşin eğildiği palmiyelere uzanır
Büyücek bir sevgi kümeleşir düşüncelerin beyninde
Yaşamın yüreğinde duran bereket simgesi Nar
Anadolu’nun gözüne göz olur
Ay aklığında ağaran geceler
Alın teriyle yunan alınlar
Muz dallarına yürüyen sular
Zeytin gözleriyle büyür
İnsanlar denize girer güneşin aklığında
Genişçe bir kentin görkemli bakışında
Yanar Alanya Feneri
Umutla insan arasında çizilen çizgide bulunan güzellik
Uzanır yaşamın gözlerine Dim Çayı gibi.
Yaprak gibi dökülen geceler
Sıcacık kundak gibi açılan güller
İnsanların yüreğinden geçen narenciyeler
Dillerin gül yüzlü yaşamında büyür
Palmiyelerin gölgelediği güllerin diriminde bir sevgi
Beynimizi insanca yaşamın güneşliğine götürür
Sevmenin sevilmenin özlemiyle coşan Mahmutlar insanı
Taşa tohum ekmenin kutsallığına erer.
Uzanır toprağa görkemli eller
Karınca gibi didinen insanlar
Toprağın göğsünde dönen araçlar
Pamuklara bakıp bakıp ısınır
Dünya dünya açılan gözler
Denizlerin yüreğinden geçer
Isınmışlığın aklığına bakıp bakıp
Gülen gözler
İş edinmişliğin coşkusunda zamanı arar.
Toprak su içer ısınır güneş güneş
Mavileşen elma dalları
Konuşan sular gibi bakınır
Dolunaylı bakışlar çoğalır çalap çalap
Başakların turunçgillere uzanan başı
Dolgun yaşamaya alışkın insanlar
Bakınır erdem erdem
Mavileşen savunmalı yaşamı anımsatan Kızılkule
Yaşamın yüreğinde durur.
Her yerde sera kurulur ürünü Nar (*)
Bereket gibi insanı dolaşır
Dağda bayırda gezinen güneş
İnsanlığın yaşamına ulaşır
Karanfillerin gülen suyundan içilen su
Çoğalır çalap çalap
Derinlikte bırakılan gözler
İnsanlığın penceresinde umuda sevgilenir
Ve Alanya güneşi yaşamın gönlünde durur
Kana kana su içen ağaçlar
Oturur karanlığın gözlerine
Işıklara bakıp bakıp yunan eller
Arınır kirlilerden.