Ateş suya vurur, buğusu bulut olur.
Yalnızlığını örtersin, açlığın açıkta kalır.
Sesimiz susar, içimiz başlar konuşmaya,
Neler birikmiştir gönül sandığında?
Bir gün daha geçer ömrün kalanından;
Ne "geç" denilir ne durdurulabilir.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla