Yaşamın Yollarında Şiiri - Necibe Sucuoğlu

Yaşamın yollarında,
İki ayak üzerinde yürüdüm,
Ayaklarım yere bastı hep.
Diken doluydu yollarım.
Eğildiysem,dikenleri derledim.
Eğildiysem,mücadelem için eğildim;
Bel bükmek,aman dilemek için değil.
Kollarıma battı dikenler,bacaklarıma battı da,
Yine de aman dilemedim.
Bilirim,aman dilediklerin yüreğini acıtır.
Ve daha acıdır,
Yürek acısı diken acısından.
Bu nedenlerdir ki,
Acımla,mücadelemle özgür yaşadım hep.
Zaman zaman
Dikenin ucunda bir çiçek gibi hissettim kendimi.
Zaman zaman
Gökte uçan kuşun serbestliğini duydum içimde.
Zaman zaman ısıttı güneş,
Zaman zaman yaktı kavurdu beni.
Yine de umut bağladım her doğan güne
Umutlarım,düşlerim,
Hayallerim de oldu kısacası
Ama ayaklarım hep yere bastı.