Ne gökten elma düştü
Ne ballara arılar üşüştü
Bir yiğit hak yoluna düştü
Bazı şeylerin acısı
Ayrılığın çağrısı
Hüznün yarası
Sonradan gelir insana
İnsan dayanamaz bu acıya
Terli bir alna soğuk duş gibiydi
Kış ortasında yaz gibiydi
Yaz ortasında dolu gibiydi
Aklı, kalbi vurdu geçti
An, zamanda durdu geçti
Anılar var, tazeliğini yitirmemiş
İşte, ilk tanıştığım an, köşeye yerleşmiş
Bütün dikkatleriyle gözlerini dikmiş
Meğer kalbi bütünüyle delikmiş
Girdim kalbine, baktım ezelden kardeşmiş
Bir damla göz yaşı istemem
Acıyan kalbime ağla diyemem
Tarifi imkansız kelimem
Her anışta noktalanır cümlem
O benim kardeşimdi
Adı mısralara dizildi
En güzel anılarda bizdi
Rüzgarla gelen şiirdi
Devri daimde diriydi
O, sevdiğiyle beraberdi
Gerçek bir mümindi
Ayrılmadı, içimizdeydi
Nereye gitse bizimleydi
Yolladık onu Allah’a
İnancıyla, imanıyla
Gerçeğine şahit arkadaşlarıyla
İşte buradayız, şahidiz O’na
Tevhidi inancına, yaşamına
Güle güle kardeşim, yolun açık olsun
Rabbin katındaki yerin kutlu olsun
22.09.2014 – İzmir
.
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 24.9.2014 07:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Erdoğan Yiğit, 22.09.2014 günü görev için gittiği Ordu / Fatsa'da kalp krizi geçirerek vefat etmiştir. Yirmi yılı aşkın süredir tanıdığım arkadaşımın anısına bu şiir yazılmıştır.
TÜM YORUMLAR (9)