Yaşamın Tinsel Rengi Şiiri - Sevinç Koçak

susuzluğunu doyurdu
kana kana içti toprak yağmurla
sevgiyle suladı saksıdaki çiçeğini el
gülümsedi mutlu
sevincin neşenin resmiydi
çizilen sevgiyle
ana kucağını açtı güneş
sıcaklığında
inci inci süzülürken
yapraktaki damlalar
melodisini fısıldadı kuş
kedi ‘sev beni’
miyavladı
afacan çocuk gözleri gözlerimde
tanrım
binbir renk çizgide
çizdin resmini
içi titredi
gözleri doldu
gülümsedi
yaşamın rengi sarmıştı benliğin.