Yaşamın Ta Kendisi Şiiri - Emel Manav

Yaşam ile ölüm arası,
Uzun ince bir çizgi.
Değişir hayat felsefesi
Kimi mutlu, huzurlu,.neşeli.
Kiminin kara bulutlar dolu tepesi.
Bir de yok derler dünyanın terazisi.
Herkesin var iyi kötü mazisi,
İster mıhı çıksın ister çivisi.
Bulgurla yetin, arama pirinci
Nasılsa gelir gerisi.
Köşe dönmek uğruna
Bak sonunda bulduk işsizliği,
Kaybettik sevinci neşeyi! .
Öğrenmeli şükretmeyi,
Elimizde kalanla yetinmeyi.
Masal deyin, hikaye deyin
Ama unutmayın
Bu yazılanlar hayatın ta kendisi.