Kimilerine korkulu rüya gibi gelir,
Kimilerine ise sonsuz bir uykudur.
Ama ölüm, sadece bir geçiş noktasıdır,
Daha büyük bir varoluşun başlangıcıdır.
Karanlık gölgelerle kaplı olsa da,
Aslında içinde bir ışık barındırır.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
BİR YORUM EKLİYORUM:
Bu bir ölüm şiiridir. Şairin bir geçiş, bir gizem, bir umut olarak ölüme dair duygu ve düşüncelerini dile getirir. Şiir, ışık ve karanlık, uyku ve uyanış, hayvanlar ve kelimeler gibi yaşam ve ölüm arasındaki karşıtlığı aktarmak için metaforlar ve imgeler kullanır. Şiir ayrıca ölüm hakkında yazmanın değerini de sorgular, çünkü kelimeler sinekler gibi ölebilir ve geride sadece toz bırakabilir.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta