Yaşamın Sebebi Şiiri - Mesut Hastürk

Beni sevmediniz parktan geçtim sizin gibi
Sizin gibi su içtim ortasında şehrin
Sizin gibi kışları çatılara daldı bakışlarım
Kedileri görünce titredim soğuktan sizin gibi
Sizin gibi salıncakta somurtan
Çocukarı ittim saçımı tarar

Beni sevmediniz büyük kentler eskittim
Büyük kentler derken şaka değil
Hiç ezbere vaktim bile olmadı
Onlarda yaşamaya
Ülkeler değiştirdim gömlek gömlek
Mevsimden geçer gibi geçtim onları
Beni sevmediniz
Gözlerinize durup durup baktım
Sizin gibi sıcakta dalgın olurdum
Müziklerim vardı hayallerime dalga veren
Anılarım mesela aynı şekilde
Ayrılıklarımı hicveden
Ben de en sevdiğim şair öldüğünde
Sevgili kanaryamı kaybettim
Bir kaza haberinde geçti
Yüreğimi delen silüeti hançerin
Sevmediniz

Onca hayatı ölümle değiştirdim Kimse ağlamadı
Burdayım şimdi bakın
Eski bir kahvehane sandalyesi üstünde
Işıklar da eski ve isli bir lambadan
Becerikli bir bayan piyanoda
Önümüzde kapalı bir sokak
Yaşadım işte demek için amaç
Başka bir sebep bulmak
Ölümden başka
Bir sebep mutlak

(Nar'aşk / 2005)