Duyuyorum yaşamın şarkısını,
Havaya yayılan kokunun özü gibi dağılıyor,
Uzun uzun nefes alıyorum.
Yaşıyorum.
Kapatıyorum gözlerimi,
Duyuyorum dalgaların sesini,
Nefes, sevgililerin sevda sözlerinden üretilen
Dalgaları doğuruyor.
Yaşıyorum.
Duyuyorum bahçede oynayan çocukların sevinç cığlıklarını,
Bebeklerin açlık ağlayışlarına karışıyor,
Yaşam arzularını haykırıyorlar,
Yaşam arzuları, bir seda gibi, bir ses gibi şakıyor,
Bir tomurcuğun açılışındaki devinim gibi mesela.
Yaşıyorsun, fakat korkularının yüzünden sağırlaşıyorsun,
Ve bakışlarının ufku sönüyor.
Kapat gözlerini,
Ve dinle bu şarkıyı,
Zaman hayatın temposuyla onu yönetiyor,
Öyleyse, anlayacaksın ki ölüm mevcut değil,
Yalnızca hayat mevcut, kalbinde,
Bu belirli anın sonsuzluğu içinde.
Kayıt Tarihi : 1.4.2013 16:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşam arzularını haykırıyorlar...'
Yukarıdaki ifadeyi anladığım kadrıyla -Açlık çığlığı veya sevinç çığlığı yaşam arzusunun haykırılmasıdır- çok veciz bir tespit ve ifade olarak zihnime yerleşti. Güçlü kaleminizden dökülenler dim olsun...
TÜM YORUMLAR (1)