Yaşama aşkının ateşini ancak gözyaşınla alevlendiririz.
Bilirsin mumda yanarken ıslanır öyledir yaşamın özü.
Yaşama karanlık çökünce gece oluyor sanmayız hiç.
Nice ölülerde görürüz kalbe çöken iç karanlıklarda dirilmeyi.
Yaşadığımızı varsaydığımız bir zamanda içeriz Ab'ı Hayattan bir tad.
Görürüz ne benlik zannı vardır zamanda, nede zanda kalan bir zaman.
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Devamını Oku
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta