Yaşama aşkının ateşini ancak gözyaşınla alevlendiririz.
Bilirsin mumda yanarken ıslanır öyledir yaşamın özü.
Yaşama karanlık çökünce gece oluyor sanmayız hiç.
Nice ölülerde görürüz kalbe çöken iç karanlıklarda dirilmeyi.
Yaşadığımızı varsaydığımız bir zamanda içeriz Ab'ı Hayattan bir tad.
Görürüz ne benlik zannı vardır zamanda, nede zanda kalan bir zaman.
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta