Yaşama aşkının ateşini ancak gözyaşınla alevlendiririz.
Bilirsin mumda yanarken ıslanır öyledir yaşamın özü.
Yaşama karanlık çökünce gece oluyor sanmayız hiç.
Nice ölülerde görürüz kalbe çöken iç karanlıklarda dirilmeyi.
Yaşadığımızı varsaydığımız bir zamanda içeriz Ab'ı Hayattan bir tad.
Görürüz ne benlik zannı vardır zamanda, nede zanda kalan bir zaman.
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta