Yaşamın Kökü Şiiri - Naki Aydoğan

Yaşam nasıl başladı?
İnsan nasıl para kazındıysa
Öğle eşya edinince
Böylece yaşam başladı.

Virüs gibi havadan geldiler
Bakteri gibi suda çoğaldılar
Mantar gibi toprakta yayıldılar
Hayvan gibi kaldılar
İnsan gibi kurtuldular.

Kütlesiz geldiler,
Zamana bir akıl bilgi sarıldılar
Uzayda bir bilim yol aldılar
Sığındılar
Bir fikir bulup bir düşünce konakladılar.
Deney edindiler
Ve geri döndüler.

Bir fikir bulmak bir düşünce konaklamak için
Sığındılar
Sığındıkları yerde yaşamaya başladılar
Bilgi bilim ve deney
Geri dönmek için yerlerinde saydılar.

Cansız ve canlı
Anı yok zamanı var
Zamanı yok anı var.
Ansız cansız anlı canlı
Canlı cansız yaşam.

Koparsa zaman an kopar
Nüshaysa bir gün
Suret olur örnek bir kişide
Poz verir makineye
Bir metin okurken kitapta
Bir senet borçlanır hayata

Karbon yapılı adamlar
Harç karar ve yapıya birleşme sağlarlar
Tepkimeyi göze alarak sıvayı sıvarlar
Akşam olunca sıvışırlar

Yaşamın kökü bir göz ağızdır.
Gerçek yer
Ve kök salar yere dal budak salınır göğe
Burnumla koklar gözümle görür dilimle tadar ağzımla yerim
Çokça bakarım gönül gözümle.

Taklit etti kapıyı kilitledi
Kendi kendini bir odaya kopyaladı
Fikri var çekirdeğini çitledi
Düşüncesi var bekledi
Aklı var bir hayat zarına.

Durdu baktı duruldu düşüncesi
Baktı çalıştı terledi anlı bir zaman.

Yaşam önceli can eşya önceli para
İnsan yaşar diğer canlılar yaşamdır.