Sizler bilmezsiniz, görmezsiniz, belki de görmezden gelirsiniz,
Duyarsızlık kaplar kalplerinizi bazen, hep uzaktadırlar onlar size
Yaşamın kıyısında hayatlarıyla satranç oynar bazıları!
Ya da freni patlak otomobil duramaz ya bazen,
Kanatlanıp mavi bulutlara yükselir masum çocuklar!
Bazılarını hiç beklenmedik bir fırtına iter arkasından,
Yorgun gözleri toprağa düşer; cemre misali.
Oysa alışkındırlar bu hiç beklenmedik sonlara.
Yarınlar onlarındır çünkü: ebediyen.
Güneş bazen bir başka kırmızı doğar,
Görmezsinizdir siz, en derin uykusundasınızdır hayatın.
Bir ölüm sessizliğindedir nefesiniz.
Bazen uyanırsınız, bazen de sonsuza kadar uyursunuz; hiç uyanmamacasına!
Aç martıların son çığlıklarını duymaz olur kulaklarınız.
Yaşamın kıyısında çocuklar vardır hep,
Toprakta filizlenen, havayla, suyla beslenen.
Ama, bilmezler hasat zamanı boyunlarını kör orakların biçeceğini!
Çünkü, ölümsüzdürler onlar, her yağan yağmurla yeniden hayat bulurlar.
Ali Aydın
10.03.2003
Kayıt Tarihi : 12.11.2003 17:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir çok içten ve bir o kadar da duyarlılıkla yazılmış.
Ve objeler büyük bir ustalıkla birbirleriyle ilintilenmiş.
Ben beğendim:). S:yakıcı
TÜM YORUMLAR (2)