Yaşamın Kıyısı Şiiri - Kenan Adsaz

Yaşamın kıyısında

limana muhtaç (gemi) gibi

iç fırtınaya esir gibi...

Dolanır durgun sandalım

bilinmez sularda,

pusulam yakamozlardır

esaretim… suskunluğum...

Ölümün gölgesinde

bir babanın tebessümü gibi

çocuğun anılara tek kalması gibi...

Gözüm karanlığa dalar

asılmam artık küreklere

dalgalar tesellim olur

acılarım… çaresizliğim...

Yüreğimin Kerbela’sında

alargada kaybolmak gibi

ince ufka ulaşmak gibi...

Sığınır benliğim sonsuzluğa

aldırmam ne göğün, ne denizin mavisine

umudum kavuşmaktır benim

bu âlem… yorgunluğum... K. Adsaz