Gün, ağır ağır aydınlanıyor...
Sabaha uyanmış güneşle; her yeni güne umutla başlıyor, zaman...
Karanlıktan aydınlığa dönen; seher vakdinde bedenler uyanıyor.
Caddelerde, sokak aralarında; koşan insanların ayak sesleri içinde iken, kaçırılan otobüsler, büfenin önünde bekleyenler büfenin önünde birşeyler almak için, sıraya girmiş birkaç insan...
Trafiğin gürültüsü, korna sesleri arasında...
Otobüslerde hınca hınç insanlar var....
Sabah koşuşturmalrı ile başlayan; pazartesi sendromu yaşanırken,
Pazardan kalan tatlı sersemliklerini atamamış öğrencilerin,sınav telaşı gelir geçer...
İş arayanların elinde adresleri ile randevuya yetişme çabaları!
Saat 12-13.00 arasına gelmişken; çalışanların mesaisi yarılanmış bile....
.........................................................................................
........................................................................................
Okul servisleri zilin çalması ile; dağılacak çocukalrın cıvıltıları, etrafı sararken...
Gün yüzünü dönüyor, akşama doğru!
Aynı karmaşa yeniden başlıyor!
Geceye; teslim olmak üzere akşam hazırlanırken...
Yorgun bedenler; kendilerini sallıvermişken, evlerine...
Yarım kalmış umutları bırakıp; uykuya yenilen gözkapakları ile, karanlığın
koynuna sarılmışlar....
Yaşamın karmaşası; soluk alıp veren benliklerin arasında devam ediyorken... Geceden gündüze geçen zamanlar...
13.04.04
Sırma MersinKayıt Tarihi : 14.4.2004 13:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sırma Mersin](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/04/14/yasamin-karmasasi-deneme-1.jpg)
Bir yere oturtamıyorum ama ; hoşuma giden ''ben buyum'' demen...özgünlüğünün mücadelesini vermen...
TÜM YORUMLAR (1)