Kim düşmez ki kendinden bir ayrılığa?
Kim bulmuş ki tam bir hücresinde kendini?
Dağılınca yaşamaya isyanlar,
Bir hareketlilik kendinden öte başlar.
Nice düşünce ahenginde buluşuyorsa mevsim,
Bazen kalır insan zaman arasında.
Hep ayrı bir iklimdir insan ayrımlarda.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta