İnsan gelip geçer kendinden bir an.
Varolan geçiş, varlığımızın geçmişidir oysa geleceğe dair.
Yöneldikçe ışığa,ruhumuzu yansıtıyordu gölgeler.
Oysa bilirsin ki güneşin gölgesi olmaz.
Yalnızca gün biter gönlün ışığı hiç bitmez.
Yansıyan ışıktır bir bakışa karanlık düşen.
Veya bir an özünü özümüze süzen aydınlıktır bilinmez.
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta