Yaşam;
Kimine göre ince bir çizgi, kimine göre basit bir zaman dilimi. Öyle yada böyle katlanmak zorunda olduğumuz bir işkence belki de. Eminim 23 yaşında birinden tavsiye almak istemezsiniz ama, çok sonradan anladım tecrübelerin yaşla orantılı olmadığını.
Kimi zaman dönüp arkama baktığımda ancak farkediyorum ki 23 yıllık bir bedene taşınması güç yükler, yaşanması zor badireler ve unutulması imkansız anılar yüklemişim. Tabi herkesin derdi farklı kiminiz aşktan şikayetçi, kiminiz ay sonunu çıkaramadığı için kendini kemiriyor. Her derdin çaresi var elbet ama sabrın zorlandığı, vaktin sürekli daraldığı, sınamalar,acılar,üzüntüler,stres ve karamsarlıkla dolu adına sınav dediğimiz bu hayat köprüsünden bir bir düşüyoruz farkında olmadan.
Ne yapmalıyız sorusu ister istemez çınlıyor kulaklarda, aynaya her baktığında,yalnız kaldığın saniyenin onda birinde bile soruyorsun 'neden ben' diye. Bu sorunun cevabı yok elbette. Eğer sen kendine bir cevap bulduysan emin ol bu bir aldatmacadan ibaret.
Şimdi size sosyal yazarlar gibi gezin,dolaşın,kitap okuyun,hobi edinin demeyeceğim korkmayın. Onlar sadece maddi gelir amacıyla kurulmuş bloglarda prim yapıyor. Tek bildiği şey ne yaparsanız yapın bunu kabullenerek yapın, arkanıza baktığınızda sadece hatalar değil girdiğiniz bataklıklardan edindiğiniz tecrübeler olsun.
Hayatınıza yığınla insan girecek kimisi arkadaş kimisi dost kimisi sevgili kimisi komşu bir kaç mahalle esnafı ve bir çok mesai arkadaşı.
Sorun kendinize kaç tanesi kalıcı bu köprüde ?
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta