Yaşamın İçinden Şiiri - Abdullah Tekmen

Sağlık başta bir taçtır, ancak görür hastalar.
Ağlarız seviniriz yaşadığımız kadar.
yalan dünya geçici, toprağın altı esas,
Işık görmeyen gözler karanlığa alışmaz.
Neden geldik dünyaya? Bilmem neden gideriz? ! ...

Zakkum çiçeklerinde ağıyı göremeyiz.
Ekmek kavgasıdır bu! Ölene dek derdimiz.
Kitap iyi arkadaş, yoldaş olur okursuan
İçimizden yetişsin yurda yararlı insan!

Ömür geçip gidiyor, durdurmak elde değil,
Ne denli yaşasakta bize bir özge değil!
Doğarız ve yaşarız, sonra bir bir ölürüz,
Elem, kaygı ve tasa dertleriyle yaşarız
Rüyalar ülkesinde sonsuzluğa uçarız...
Baki demiş '-Kubbede kalanlar hoş bir sada! '
Elimizde değildir, doğmak, ölmek, elveda!
Yaşar iken güleriz, doğar iken ağlarız,
Elden gelen soğuk aş, o da vaktinde olmaz.

Son fırtına son dalı kırıp vuruyor cama,
Allah nasip etmesin bir kötüyü adama,
Yaşamını mahveder öldürmez süründürür,
Gözlerinden yaş değil, kanlı yaşlar döktürür.
Işık vurur yoluna, yolda doğru gidene,
Lale, sümbül, gül açar, bülbül öter gülüne.
Analar ak saçını yolar evlat diyerek
Rahat ettirmesini evlat bilmesi gerek.
Irgat yolda yorulur, bu yaşam çabuk biter
Mektupların ucunu yakmayın sevgililer!
Lekesiz, pak yaşamak olmalı amacımız.
'Ağır otur, batman döv' bir kişi olmalıyız!