Yasam gayesi içinde çırpındım durdum
Mutluluk ararken bak ki ne buldum
Sen ile hüzünlerle boğuşur, eser oldum
Gidişinle her gelip geçene izini sordum
Arama dediler demediler ne uzak ne yakın
Dudağımdaki kelimelere dayandı isyanlarım
Kursağımı delse bıraktıların bir türlü edemedim
Kahretti, sızlattı, kanattı yüreğimi sevdan
Kapandı icime kezzaplı özlemlerin
Avare avare seni ararken
Kendimden geçip gittiğin yollara
Oturup sensizliğin nakaratını yaparken
Delirdi sonunda yazık dediler
Bilmediler gözlerinin değişiyle
Ben ben olmaktan çıktım
Estirdiğin saçlarınla günü senle
Yasadim
Sensizliğin çilesini çeke çeke tukendim bittim
Kaç defa başımı alıp da sensizliğinle ölmeye gittim
Herkes bir şey dedikçe kederlerinin kırıntısıyla güldüm
Elimdeki kadehlerle sarıldım katran giysilerimle avundum
Deli berdus selam verilmeyen oldum
Ama hic şikayetçi olmadım
Ruhumdaki dörtnala giden acıların sızıldanmalarıyla
Ağladım
Gözyaşlarımı avucumda topladım sonra sen varsın
İçtim
Hüzünlerin ecel vakti geldi çattı kapıma
Sensizliğin ipleri bağladı ellerimi
Ve iste ben de gidiyorum
Sende hiç düşünme bu serseriyi
Gül geç
Ben mutluydum sensizliğinle
Şunu bil ki yeter
Sensizlik nefes almanın ötesinde
Seni seviyorum
Kayıt Tarihi : 3.12.2017 14:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!