Serin rüzgarların hışmında şehirlerden çıktık yola
Ara sokaklar, geniş caddeler geçtik gün gün...
Sonra günün ilk ışıklarında yıkadık ruhumuzu boydan boya
Sarı zambaklarla dolu bir bahçede, bir çay içimlik dinlendik
Hanım ellerinin kokusunda gölgelendik sonra
Korku, kaygı nedir bilmeden yaşamın anlamına yaslandık
Sonra sırtımızı verdik bir ağaç gövdesine
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
