Yaşamın Gayesi Şiiri - Cihat Şahin

Niye geldik dünyaya ve gönderen kim ola?
Nasıl girdi insanlık, ince uzun bu yola?
Bu kısacık hayatta, nedir kulun görevi?
Hangi türlü yaşarsa, hakiki huzur bula?

Her akile üç sual, hepsi çetin’mi çetin!
Vermek için cevabı, olmak gerek çok metin!
Kimsin nesin nerdensin ve nereye yolculuk?
Nedir sence istikbal? Nasıl olur ki atin?

Bu âlemler kimindir, kimin için halk etmiş?
Bunca masraf niyedir, kimler için var etmiş?
Nedir insle alaka, beşer abd’mi sultanmı?
Madem fani şu dünya, niye bize dar etmiş?

Hayat niye çok kısa, kimse doymaz yaşama?
Yoksa gaye tatmak mı, bura hangi aşama?
Kabir berzah ve mahşer, yol üstünde durakmı?
Bu tarz’ lamı gidilir, o ebedi yaşama?

Sınavmıdır bu hayat, imtihanmı bu işler?
Her şey birer deneme, serapmıdır şu düşler?
Helal ile yaşamak, kanunmudur insana?
Fevt olunca bu cihan, sonsuzamı gidişler?

İnsan arzda askermi, Vahit Ehad İlaha?
Görev kulluk etmek mi, o şeriksiz Allah’a?
Son kitaba uyanlar, çözenlermi bu sırrı?
Son resulmü götürür, insanlığı felaha?

Evet, hepsi gerçektir, insan yolcu arz fani!
Hayat öyle kısa ki, sonu gelir çok ani.
Kimki gerçek askerdir, hakiki malikine,
Cennetine koyacak, mutlaka onu gani!

Havf ve reca ortası, kıstas olur müslime,
Ümit korku arası, yaşam elzem mümine!
Rahmetini ummalı ve azaptan korkmalı,
Böyle nokta koymalı, mümin olan her güne.