Yaşamın Adı Öğretmen

Beş yaşındaydım,

Henüz yolun başındaydım.
Oyuncaklarımla bir dünya kurdum,
Vali ben, kaymakamı ben, askeri ben, vatandaşı ben.
Dediler ki, oyuncak ülkesi denilen bir yer var,
Büyükler ona anasınıfı diyorlar,gitmek ister misin?
Beş yaşındaydım,aklı başındaydım.
Bahar tazeliğinde ve kokusunda bir melek sınıfa aldı beni.
Sonra öğrendim ki;
Bahar tazeliğindeki meleğin adı ÖĞRETMENMİŞ.

Altı yaşındaydım,

Bir ülkeden bir iç ülkeye göç eder gibi.
Oyuncaklarımı,çocukluğumu bırakıp,
Sıra sıra dizildik birinci sınıf dedikleri sınıfa.
Kimse bir şey söylemiyor ama.
Sınıfların en iyi olsa gerek,
Birinci sınıf dediklerine göre.
Hem artık kendim okuyacakmışım,
Hikayeler okuyan meleğin okuduklarını.
Sonra öğrendim ki;
Hikayeler okuyan meleğin adı ÖĞRETMENMİŞ.

Yedi yaşındayım,

Okul dedikleri ülkenin iyi bir vatandaşıyım.
Uyuyorum,uyarıyorum ama hiç uyumuyorum.
Sürgün atan fidan misali bilgilerim artıyor,
Sofraya yardım ediyor,odamı topluyorum.
Annemi babamı daha da çok seviyorum.
Nedeni okul harçlığı mı bilemiyorum
Okuldaki melekleri daha çok seviyorum
Nedeni sevgi, şefkat,emek, adım gibi biliyorum.
Sonra öğrendim ki;
Sevgi,şefkat ve emeğin adı ÖĞRETMENMİŞ
Devamı bir sonraki sayfada!

Sekiz yaşındayım,

Okulun bahçesini daha çok seviyorum.
Olur ki bir gün neşemi arasam, yerini biliyorum.
Olur ki bir gün anılarımı ararsam,
Olur ki bir gün,ki olur biliyorum.
Bir melek arasam,
Bulacağım yer, okul bahçesi, biliyorum.
Şimdi biliyorum ki;
Neşenin, anıların ve meleğin adı ÖĞRETMEN!

Dokuz yaşındayım

Fenle,tarihle,bilişimle,yabancı dille haşir neşirim,
Gezmelerden,oyunlardan biraz uzaklaştım.
Karşı sıradaki arkadaşıma ise yakınlaştım.
Onun için de olsa çalışıyorum
Sorduğu her şeyi cevaplamak istiyorum.
İçimde tuhaf hisler bunu tanımıyorum
Ama herhalde onu seviyorum,
Şimdi biliyorum ki;
Bilimin, oyunun,sorunun,cevabın ve aşkın adı ÖĞRETMEN

On yaşındaydım

Bir misafir edasıyla öğreniyorduk her şeyi,
Az da olsa öğrenmiştim hayatın kolay olmadığını
Faturaların baş ağrısı yaptığını,
Öğretmenin ders sonu gömüldüğü birkaç parça kağıttan.
Bahçeye çıktığımızda, sanki dünya yeniden kuruluyordu,
Kelebeklerin azimle uçuşu ile.
Dünya sanki yeniden kuruluyordu,
Sırtında kendinden ağır yüküyle,bir arpa boyu yol giden karıncayla.
Şimdi biliyorum ki;
Sıkıntının, yeniden kurulan dünyanın ve azmin adı ÖĞRETMEN!
....................................................................................................
YAŞAMIN ADI ÖĞRETMEN

ALTINÜZÜM 2008