Yaşamın Acemisi - Garib Çoban
Çok farklı meselelere açılmasına, barındırdığı mana temalarına rağmen çok yalnız insan.
Sade bir hikayesi var kabire girince.
Her yerde kendini aramaktan kaçışlarla.
Bu kısa hayat romanında, yakalandığı hastalık nedeniyle üç aylık ömrü kaldığını öğrenen bir insanın hezeyanları gibi.
O muhteşem hayatınız gönül meselesi değilse hiçdiniz, sevgim üzerse dünler sana kalsın.
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Dünyadan ayrıldıktan sonra seni bilenler, bıraktığın iyiliklerle, güzelliklerle anacaklardır. Sen hala kazanmaya devam edeceksin. Yüreğine sağlık.
Ustalaşana kadar sanırım,
Her şey bitmiş oluyor!
Kaybederken kazanır oysa insan,
Vazgeçerek peşine takar
İnanılmaz bir "sofra" beklemektedir kendisini
Yere göğe sığdıramayan
Ama o görmez!
"Ahretlik" deriz ya,
O da lazım,
Sadakatin mükafatı, vazgeçmenin, tok gözlülüğün...
İlginçti,
Tebrikler Engin Bey...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta