Yaşamın Şiiri - Erol Duran

Ne gözyaşım dindi, ne yüzüm güldü
Narına sarılıp yandım yaşamın
Her gece kâbuslar uykumu böldü
Cilvesi böyledir sandım yaşamın

Yağmurla ıslandım günle kurudum
Sanki fosilleştim birden çürüdüm
Zaman mıydı akan ben mi yürüdüm
Hayali zevkine kandım yaşamın

Kimler mutlu oldu kimler ağladı
Kimiler yas tuttu kara bağladı
Gözyaşım sel oldu her gün çağladı
Ekmeği zehrine bandım yaşamın

Semahi umutlar artık yarına
Tamah da etmedim dünya varına
Boyun eğip gittim hep uyarına
Neden aleviyle yundum yaşamın