Yaşamımın sonu özgürlüğüm

var ettiniz doğal olmayan yoldan
dışarı çıkar çıkmazda korkuttunuz
yabancılık çektim ilk günden
sarıllanlarla bağladınız elimi ayağımı
henüz yaşama başlamadan
kurallar koyarak beslenmeme
şartlanmayı öğrendim o günden
beni çamur gibi elinizde yoğurup
şeklinizi kopyaladınız bilmeden
ondandır şimdi ihtiyaclarımı
huysuzlanıp hırcınlaşarak almam
işte telaşlı oluşumda kaygıdan
doymadan ağzımdan aldınız
besin kaynağımı çekerek aniden
öğrendim doyumsuzluğu açlığı
ne yapacağımı bilemeden saşkın
kararsızlığı öğrendim şimdi ben
bunlar yetmemiş gibi planlayarak
gelecek günlere tuzak kurdunuz
evdeki eşyalara dokunduğumda
cesaretsizlikle adım atmayı öğrendim
ondandır şimdi yalpalayarak yürüyüşüm
benim isteklerime hayır deyip
tatsız tuzsuz oyuncaklar verdiniz elime
şimdi tat alamıyorum yediklerimden
cezalarım ağırlaştı hergecen gün
gördüklerimi duyduklarımı inkar ederek
anlamaz deyip masallarla uyuttunuz
şimdi neden yakınıyorsunuz kişiliğimle
sisteme uyumluluğumuzu anlıyormusunuz
çok geç değil şimdi benim dönüşüm
yeniden doğmak istiyorum doğal yoldan
kendim belirleyeceğim yaşamımı zorlanmadan
alışkanlıklarımdan kopmak uzun sürecek
benliğim neslime gen olsun yeterki
benimde yaşamımın sonu olacak özgürlüğüm