biz
yaşamayı becerememişiz
yaşamak sanmışız
etrafımızda
yaşamı, yaşayanları
seyretmeyi
el sallamışız hep
dolu giden vagonlara
akıp gitmiş geçmişimiz
paslı raylarda
düşünmemişiz hiç
o trene binmeyi
kolay olanı seçmişiz
yaşamı yamaktansa
seyretmişiz
hayalimizde elde ettiğimiz
sevgililerimizle
sevişmiş
onlarla tatmin olmuşuz
hep kendimizi düşünmüşüz
gemimizi kurtardığımız zaman
kaptan
batırdığımız zamanlarda ise
tayfa olmuşuz
kendimiz için yaşamış
kendimiz için sevişmişiz
zevkin doruklarına çıktığımız
o güzel anlarda bile
tek kazanımımız
içimizdeki hayvanı doyurmak olmuş
yanıbaşımızda yatan
adına kimi zamanlar eş
kimi zamanlar karı-koca
dediğmiz varlıklar
egolarımızı tatmin etmek için
kullandığımız birer metaya
dönmüşler
sevişirken eşimizle
başkalarını hayal etmişiz
o da bir başkasını...
başkalarının kayıplarına sevinmiş
sevinçlerine üzülmüşüz
içimizdeki çocukla
hiç barışık olmamışız
onu beynimizin kıvrımlarına hapsetmiş
yok saymışız
anı
bu günü yaşayamamışız
aklımız ya geçmişimizde kalmış
ya da hayalini kurduğumuz
geleceğimizde
biz
yaşamayı becerememişiz
yaşamak sanmışız
etrafımızda
yaşamı, yaşayanları
seyretmeyi
08 Haziran 2003
Bergama /İzmir
Rıza AslanKayıt Tarihi : 8.6.2003 15:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)