Yaşamı Mahvettin Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Asla sana minnet etmem bilesin,
Acılarla kıvranıp, inleyesin
Tamah edip sende kömür dilemem!
Gün olur sen de hesap vereceksin.

Zaman olur düzenle gideceksin,
Utançla, ıstırapla eriyesin,
Halkımız sadakaya muhtaç değil,
O boynuna yağlı urgan çekilsin.

Emir-fermanlarla çok zulüm ettin,
Hep barışı, kardeşliği reddettin;
Eyleme, fakir-fukaraya değme,
Artık yetti, sen yaşamı mahvettin!

İnsanlara sövdün, hepsine kızdın,
Kadın-erkeklerin çoğunu ezdin,
Yıkılıp, tükenesin dönmeyesin
Köylü-işçi, çiftçiyi fena bezdin.

Çok kan döktün, can aldın acımadın,
Sen dallarda gül- çiçek bırakmadın,
Hep halkları zindanlara doldurdun…
Köşe oldun, çalmaktan hiç bıkmadın.

21.11.2013
İstanbul