Yaşamı Haramlık Şiiri - İzzettin Coşkun

Bir yaşamı haramlıktır kuşandığım.
Yine nedeni bilinmez ağlayışlıktır.
Her defasında bir damla yaşla hüznü bağlayışlıktır.

Bir utanışı sevdaya canlanıyorum.
Sanki bir piyestir bitirilmeyen perdesi.
Sanki ayrılığın baş kahramanlığına üstlenmişim.
Ve yine içinden çıkılmaz karanlık gecesi.
Her anımı çınlatır körpe yalnızlığın sesi
Sanki kullarımda uyuttuğum bir roldür nefesin.
Ama bir uyanış sabahında kaldım kimsesiz.

Ne hatırlamıyorum denilen kabusudur.
Nede huyundan arta kalan yaşamı perdesi.
Ölüme yolculuk eder bu son nefesim.
Bir bilinmezlik biliyorum
Kâbiri dokunuşla gömüldü sesim