YENİ BİR ÖYKÜNÜN İNSANLARIYIZ ARTIK
NE KARAKTERLERİMİZ BETIMLENEBILİYOR
NE GÖZLERİMİZ, KAŞLARIMIZ
UÇSUZ, BUCAKSIZ YABANCILARIYIZ
BU UÇSUZ BUCAKSIZ TARLANIN
ADINA DÜNYA DEDİKLERİ
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta