“bir mucize diyeceksin su yandığında
çok geç olmuş olacak sen uyandığında
*
ne kadar çok sevgiliyi koydum mezara
her sevgili beni muhtaç etti huzura
*
sen sanıyorsun beni azgın bir hovarda
kadeh kadeh seni içtim salaş bir barda
*
çok uzaklara gittim bana küstügünde
yalnızdım güneş geceyle öpüştüğünde
*
kış güneşi sen kadar uzak ısıtmıyor
seviyorsun bu sözler seni yansıtmıyor
*
bir zaman vururdu nefesime nefesin
şimdi hep bekliyorum gelsin diye sesin
*
hava döndü güneşi örttü kara bulut
sen benimsin insanı yaşatan şey umut
*
hayat bizim bindiğimiz yaşlı bir uçak
biz otursak da uçup menzile varacak
*
bu uçak külüstür çok da yaşlı hostesi
hedefe varması uçtuğunun kıstası
*
niye bu uçağın koltuk araları dar
zor gidilir böyle yolun sonuna kadar…” 26.01.2013
Kayıt Tarihi : 29.1.2013 18:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!