Ne ömür çağlayanında sel,
ne gecelerin düzlüğünde çimen
kıyıp yeşile eğreti sallarla
kürek çekip pişmanlığa açılmışız.
Gidenlerle yok olan güzellikler
gelenlerle buluşturmadan bu günü
peribacası gibi koyup yel önüne
ne gelirse Hâkk’tan deyip rahat oturmuşuz.
Denizler kurur mu? kurumuş
nehirler kuru mu? kururmuş
aldırmadan meltem sonrası kasırgalara
çözülmüş ellerimiz savrulmusuz.
**** 'Aşar isen aşılamaz bir dağı
bil ki senden öncekiler yol atmış
toz toprak içinde kalp kırıkları'
dilimizle dinamitleyip, parçalamışız.
Kayıt Tarihi : 4.7.2007 21:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

tebrikler...
TÜM YORUMLAR (1)