Yaşamayı özledim; ay ışığında,
karıncalar arasında,
benliğime kazıdığım şartlarda.
Sen ne bilirsin düşmeden,
küsmeden,
esmeden.
Dalların kesilmeden,yolların kesilmeden,
yılların eksilmeden,kolların bağlanmadan,
dağlanmadan...
Bu dağlar şahidimdir ki ben yaşamayı özledim.
Kayıt Tarihi : 17.9.2007 00:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!